Lafın gelişidir ama çok sık kullanılır…
“Çıkış Yolu”nu göremeyenler için:
“Amerika’yı yeniden keşfetmeye gerek yok!” derler…
Şu anda, bu özlü ses geçerlidir…
Güzel memleketimin aynadaki “siyasi haline” bakarken...
***
Son referandum’dan bu yana sürüp gidiyor…
“Evet – Hayır” tartışması…
O tartışma şimdi daha alevli…
Son 53 güne sıkıştırılmış bir “baskın” seçim…
İki sandık birden heyecanı…
“N’apcaz şimdi?” soruları derken…
Çözüm, CHP Lideri Kılıçdaroğlu’ndan geldi:
“Hayır tarafında hangi parti varsa kendi adayını çıkarsın…”
Eğer, temel niyet parlamenter rejime dönmekse…
Eğer, temel niyet…
“Hayır Cephesi”nin iddia ettiği gibi…
Türkiye’yi fabrika ayarlarına döndürmek ise…
Tek şart var:
24 Haziran’da…
Cumhurbaşkanlığı sandığına açılan oy kullanma kabininde…
En az dört Cumhurbaşkanı adayını taşıyan…
Oy pusulası olmak zorunda…
Birinci tur’da ne kadar çok rakip isim olursa…
Cumhurbaşkanı Erdoğan o kadar çok adaya…
Ayrı ayrı cevap vermek zorunda kalır; terler…
Şimdi…
Dönelim dört yıl önceki son Cumhurbaşkanlığı Seçimi’ne…
***
O tarihte, 2014’te…
Ak Parti ile MHP kanlı-bıçaklıydı…
Bir anda…
“Erdoğan’a karşı birleşelim…” fikrini hayata geçirdiler…
MHP, “Ekmek için Ekmeleddin…” dedi…
CHP ise, “bu bakış”ın kuyruğuna takıldı…
80 milyon içinde ancak parmakla sayılacak kadar kişinin tanıdığı…
Ekmeleddin İhsanoğlu, %38.5 aldı…
Şimdi cezaevindeki HDP Lideri Selahattin Demirtaş…
Neredeyse %10’u yakaladı…
“Çatı Adayı” tutmadı…
Atı Alan Üsküdar’ı Geçti…
Erdoğan, %51.7 ile Cumhurbaşkanı oldu; Beştepe’ye çıktı…
İki aday daha olsaydı…
O adaylar da birer-ikişer toplasaydı oyları…
Acaba Erdoğan, daha ilk turda Beştepe’ye çıkabilir miydi?
Bugün bile tartışılıyor bu soru…
***
O zaman…
Geçmişten ders çıkarmak gerekir…
Eğer, “Hayır Cephesi” gerçekten…
Erdoğan’a karşı “işe yarar” bir duruş sergilemek istiyorsa…
CHP, İYİ Parti, Saadet, Demokrat Parti, DSP ve Vatan…
Bir an önce…
Er meydanına sürsünler adaylarını…
Zaman daralıyor…
Çünkü, siyasi partilerin cumhurbaşkanı adaylığı için…
Yapacağı başvurular 5 Mayıs Cumartesi akşamı sona eriyor…
Artık bu saatten sonra…
Tarihten ders almayıp…
Yine “Çatı-Matı” kurmaya kalkmak…
Siyasi intihar olur!
Hep beraber gördük, yaşadık…
Saadet Partisi’nin “Çatı Adayı” önerisi…
Abdullah Gül, olayı tam bir fiyaskoydu!
Nitekim, bu “macera”ya…
“Ben yokum…” diyerek veda ederken ne dedi 11’inci Cumhurbaşkanı?
“Görüyorum ki, bir mutabakat yok… Böylece, adaylığımla ilgili bir süreç artık söz konusu değildir…”
Kaldı ki…
Bi’zamanlar…
Sayın Erdoğan ile aynı kuru fasulye’ye kaşık sallayan bir isimin…
Bugün Erdoğan’a rakip oluşu…
Hiç mi pirelendirmedi “Hayır” cephesini de…
10 gün boşu boşuna bu “masal” ile oyalandınız?
Fesuphanallah!
***
Gelelim, diğer pencereden görünen manzaraya…
Üç’ten fazla aday ile uğraşmak…
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı…
“Terletir” ve belli ölçüde “rahatsız” eder…
***
Bi’de şey var…
Eğer maksat, Erdoğan’a karşı maçı almak ise…
Önemli olan…
Kılıçdaroğlu’nun dediği gibi…
İkinci tur sandığında…
Kim çıkıyorsa Erdoğan’ın rakibi olarak…
Birleşmek olmalıdır O’nun etrafında…
Tabii…
Bu kenetlenme “yürekten” gerçekleşebilirse!
Sonsöz: “Her yürek, kendinin kaderidir…”