Merhaba, ben Ülkücü…
Hani her sabah hayata sizin gibi uyanan, hani sizin gibi ekmek kavgasına düşen adam / ben Ülkücü.
Merhaba, ben Ülkücü…
Vatan, Bayrak, Devlet ve Millet dendiğinde tıpkı sizin gibi tüyleri ürperen, toprağa düşen ve her dem yeniden doğan adam!
Sizin gibi bir yanım Yunus’tur benim… Aşık Veysel, Hacı Bektaş, Hacı Bayram!
Bir yanım da Ulubatlı Hasan,
Bir bayrak rüzgâr bekler ve surlarda bir gedik açılırken;
Fırat, Halisdemir, Fethi ve Dursun Önkuzu toprağa düşerken…
Edebi Asya Bozkırlarından omuzlamışım ben,
Yesi’den, Semerkand’tan ve Buhara’dan…
Büyüğüme ne elim uzar, ne de dilim;
Bu benim şiarımdır, Kutlu Ocağımda böyle öğrenmişim!...
Küfür bilmem, dua bilirim can içre gardaş, ötesini bilmem!...
Önce “SEN” yazılmışsın benim kitabıma
Önce SEN varsın benim niyazlarımda…
Ne gözüm görür ağyarı, ne de hain sesini işitmem!
Merhaba, ben Ülkücü…
Bir bardak demli çaya tavım hani, muhabbet sırrında çözülen…
Gönül dünyasında ötelerden taa ötelere geçen.
Hani, Hayber Kalesinin Kapısı kalkandır ya Haydar-ı kerar Ali’ye,
Ben de sana kalkan bilmişim kendimi, ölesiye?
Merhaba, ben Ülkücü…
Ahlaksıza inat!
Küfre, ihanete ve edepsize inat, dikilmişim ben…
Bilmez, bendeki SEN’i, had bilmeyen!
Bakma yüzümün kızardığına, utancımdan değildir yılgınlığım
Fırtınada duldasız, çölde susuz ve belada umarsız kalmışsın
Ben ona yanarım…
Ben sana yazarım!