Bugün Pazar…
Hiç bitmeyen sevgi ve saygıyla…
Atatürk’ü bu köşede anma ve hatırlama günü…
Bir kez daha…
Az bilinen yaşanmış öykülerden birini paylaşalım…
Bunu yaparken de…
“Mustafa Kemal ve Corinne Lütfü” kitabının yazarı…
Merhum Melda Özverim ile gazeteci Özay Şendir’i…
Saygıyla analım…
***
Birleşmiş Milletler tarafından…
Resmi olarak…
47 yıl önce kabul edilen bir “Dünya Kadınlar Günü”nü daha…
Geride bırakırken…
“Gazi Mustafa Kemal ile Madam Corinne” arasındaki…
Mektuplaşmaların öyküsü…
Hep merak edilmiştir…
Neyse…
Biz bu şahane öyküyü…
Unutulmaz bir film gibi başa alalım…
***
Yıldız tarihi; 1913…
Madam Corinne…
Çok alımlı bir genç kadın…
Babası doktor…
İtalyan vatandaşı olan Doktor Luigi…
Osmanlı Donanması'nda tercüman…
Gözlerini Cenova’da açan Corinne…
Paris Konservatuvarı’ndan mezun olunca…
Türkiye'ye babasının yanına geliyor…
Ve…
Kimilerine göre inanılmaz bir aşk hikayesi başlıyor…
Şaşırmayın…
Mustafa Kemal ile değil ama…
O’nun akademiden sınıf arkadaşı Ömer Lütfü Bey’e kalbini kaptırıyor Madam Corinne…
Yeni başlayan sevda masalında…
Belli ki; babasının etkisinde kalıyor ve çok geçmeden…
Ömer Lütfi Bey’le dünya evine giriyorlar…
***
Corinne ve Ömer Lütfü…
Her hafta sonu evlerinde müzik ve şiir geceleri düzenliyor…
Ve…
Bildiniz; Mustafa Kemal…
O gecelerin müdavimi…
***
Kaderin çizdiği yolda “acı ve gözyaşı” vardı ama…
Kim, kaderin önüne geçebilirdi ki?
Nitekim…
Ne acıdır ki…
Ömer Lütfü Bey, Balkan Savaşı’nda şehit düşüyor…
Büyük acı yaşayan Madam Corinne…
Kız kardeşi Edith’le yaşamaya başlıyor…
Her büyük acı…
Zamana hep yenik düşüyor…
Yaralar dağlanıyor…
Bir süre sonra Madam Corinne’in hayatı…
Eski haline dönüyor…
O unutulmaz müzik ve edebiyat toplantıları yeniden başlıyor…
Hatta…
Madam Corinne…
Mustafa Kemal’in Fransızca’sını geliştirmeye yardım ediyor...
Bir süre sonra…
Mustafa Kemal, askeri ataşe olarak Sofya'ya tayin oluyor…
Birbirlerini göremeseler de…
Hayatlarında yepyeni bir sayfa açılıyor…
“Mektup Arkadaşı” oluyorlar…
Gelgelelim…
O mektuplaşmalar…
Mustafa Kemal ve Madam Corinne dostluğunun…
“Aşk mı yoksa arkadaşlık mı?”
Tartışmasını da peşinden sürüklemeye başlıyor…
***
İki arasındaki mektuplardan biri önemli…
Çok dostane ve hayli ilginç…
Yazıldığı tarih; 3 Kasım 1913…
Mustafa Kemal, o mektupta…
Sofya’da “Novia” adlı bir gece kulübüne gittiğini…
Orada içki satışını artırmak için…
Masalara oturan Macar kadınlar olduğunu ancak…
Atmosferden hoşlanmadığı için…
Gece kulübünü erkenden terk ettiğini kaleme almış…
Belki biraz gençlik akışı ama…
Madam Corinne’in…
Mektuplarının hiç birinde “aşk” kelimesi hiç geçmiyor…
***
Tarih; 15 Mayıs 1919…
Garip bir ayrıntı daha…
İstanbul'u işgal eden İngilizler evlerde arama yaparkan…
Madam Corinne'in kapısını çalıyorlar…
Evde bir suç unsuru hiçbir şey bulamıyorlar ama…
Duvarda…
Atatürk’ün kırmızı mürekkeple imzaladığı fotosunu görünce…
Küplere biniyorlar:
“Madam, derhal o resmi oradan indirin!”
Corinne cesur kadın; tepkisi şahane:
“Bir resimden mi korkuyorsunuz!”
Birkaç dakika sonra…
Madam Corinne gözaltına alınıyor…
Sansaryan Han’a (İşgal kuvvetlerinin o dönem karargahıydı) hapsediliyor ve tam 19 gün hücrede tutuluyor...
Güzel kadın, bu olaydan sonra…
İtalya’ya dönüyor...
1941'de dayanamıyor ve İstanbul’a geliyor…
Anılarıyla yaşıyor ve 1946'da hayata veda eriyor…
O sırada 63 yaşında…
Katolik mezarlığına defnediliyor…
***
Bitiriyoruz…
Mustafa Kemal…
Savaşta şehit olan arkadaşının…
İtalyan asıllı eşi Corrinne’ne…
“Sen arkadaşımın aşkısın!”
Derken gerçek bir arkadaş mıydı?
Yoksa…
Hissedilen ama görülemeyen bir tutku mu hakimdi o bakışmalara?
Kimseler bilmiyor ama…
O mektuplardan birinin son satırları…
Hepimizin gönül tellerini titretiyor dersek, yanlış olmaz:
“Beni unutmayınız Corinne, hatta bu harpte ölsem bile...”
Tarih; 17 Mayıs 1331 (1915)…
Nokta…
Hamiş: Mustafa Kemal'in Madam Corinne ile mektuplaşmalarına Corinne'in yeğeni Melda Özverim; “Mustafa Kemal ve Corinne Lütfü - Bir Dostluğun Öyküsü” kitabında bu mektuplara yer verdi… Özverim teyzesi madam Corinne ile Mustafa Kemal arasında bir sempati olduğunu ama asla bir aşk yaşanmadığını söyledi...
Sonsöz: “Seni sevdiğim kadar yaşasaydım; ölümsüzlüğün adanı aşk koyardım!… / Anonim…”