Geçtiğimiz cumartesi günü büyük bir seremoni ile İngiltere Kralı Charles tacını giydi. Başrolde kral, ailesi ve çevresi olmasına karşın son derece pahalı olan bu tören vergi veren halkın cebinden ödendi. Kraliyete karşı olan ve cumhuriyet yanlısı 50 kadar vatandaş daha gösteri bile yapamadan polis tarafından sertçe tutuklandı. İngiltere ülkemize antidemokratik derken en büyük anti demokratik hareketi o gün kendi yaptı. Hiçbir şey yapmamış insanları düşüncelerinden dolayı tutukladı. Birkaç gün sonra, iş işten geçtikten ve hiç bir protestoya izin verilmedikten sonra polis özür dileyerek halkın tepkisini kırmaya çalıştı.
Çok gösterişli olan bu törende kral Charles hiç gülümsemedi. Mahsun ve üzgün bakışları ardında adeta “Ah anne, 70 yıl doyamadın tahta, ben geldim 70 küsur yaşına. Heyecan bitti. Anlam bitti. Bu yaştan sonra taç giymişim, kral olmuşum ne manası var” der gibiydi.
En mutlu görünen ise Camilla ve gelinleri Catherine’di. Camilla tören boyu bir zafer gülümsemesi adeta “Nasıl da Diana’yı alt ettim, Charles’ın yakasını evlense, çocuk sahibi olsa bile bırakmadım, sonunda geç de olsa kraliçe koltuğuna yerleştim” ifadesi ile bakarken Catherine halktan gelip prenses olmanın keyfini çıkarıyordu.
Aileden itilmiş, karısı ırkçılığa uğramış, Catherine tarafından alt edilmiş, tepkiyle kitaplarla, TV konuşmalarıyla ailesine savaş açmış Harry arka sıralarda babasını yine de yalnız bırakmamıştı. Adı çocuklarla seks skandalına ve çeşitli kirliliklere karışmış Kralın kardeşi Andrew da yaptığı yozlukları unutturmaya çalışır gibi arkalarda yerini almıştı.
Bir sonraki kral olacak William ise kardeşini dövmüş, alt etmiş bir ağabey, gencecik öz annesini yitirmiş bir evlat olarak adeta “Acaba ben kral olabilecek miyim, yoksa benimle kraliyet son mu bulacak?” bakışları ile tüm gösterinin ön planlarındaydı. Tören tamamen din ağırlıklıydı. Kral İngiliz Kilisesinin en yüksek temsilcisiydi.
Konuklar ve törenin ön planında yer alan kişilerin hemen hemen hepsi beyazdı. Yıllarca sömürdükleri Hindistan, Pakistan, Afrika ülkelerinden olan insanlara törende pek yer açılmamıştı. Gösterişli taç giyme töreninden izlenimlerimi paylaşırken yıllar önce taç giymeyle aynı gün idam edilen “Üç Fidan” Deniz, Yusuf, Hüseyin aklımda, boğazımda bir yumru, bu ülkede sokakta aç yatan devletin sahip çıkmadığı evsizler de aklımdaydı…