Korona… Pahalılık… Siyaset… filan derken…
Bu sancılı süreçte…
Kalplere şerbet akıtan güzellikleri pas geçiyoruz…
Bakın, mesela…
Süper Lig’deki bir takımın teknik direktörü yolcu oluyor, anında manşet…
İşitme Engelli Kadın Voleybol Milli Takımı’nın…
Sessiz Kraliçeleri…
Dünya Şampiyonu oluyor…
Ekranda ve gazete sayfalarında yer bulursa ne ala!
Oysa…
Onlar Türkiye’nin birer “inci”si!
Dünyanın da “birinci”si…
İşitme Engelliler Kadın Voleybol Milli Takımı’mız…
Geçen hafta sonu…
Dünya Şampiyonası finalinde…
İtalya'yı 3-2 yenerek “altın madalya” kazandı…
Bu onur, Türkiye’de ilk kez yaşanıyordu…
Öyle sevindiler ki…
Sevinçten adeta çıldırdılar…
Kendi seslerini bile duyamadan(!) sevinç çığlıkları attılar…
Birbirlerini “gözleri” ile kutladılar…
İstiklal Marşı’nı okudular, mimikleriyle, el kol hareketleriyle, işaret diliyle…
Öyle güzel tablo oluşturdular ki, gözlerimiz doluverdi…
Aslında…
Türkiye’nin de onlara sarılması gerekirdi…
Maalesef…
Yeterince yapmadık…
***
Arkasından gelen aracın klaksonunu bile duyamayan…
Ömür boyu “işitme” yetisinden yoksun bu Altın Kızlar’ın başarısı…
Tesadüf değil…
Üstelik, yalnız da değiller…
Daha bilmediklerimiz var…
***
Mesela…
Daha geçen hafta Polonya'da düzenlenen…
Dünya İşitme Engelliler Atletizm Şampiyonası'nda…
100 metrede ikinci, 200 metrede ise üçüncü olan…
Milli sporcu Aysun Akay…
Memleketi Aydın'ın İncirliova ilçesindeki kutlamada…
Deve üstündeki turuyla vatandaşları selamladı…
Duyanınız, göreniniz var mı?
***
Mesela…
İşitme engelli 20 yaşındaki Sakaryalı Mükremin Aktaş…
Güreşte nasıl Dünya Şampiyonu oldu?
O da seslere karşı “sessiz”; üstelik doğuştan!
Hiç adını duydunuz mu?
***
Mesela…
Düzce’den çıkan…
İşitme engelli milli karateci Sabri Kıroğlu…
İki yıl önce nasıl Avrupa Şampiyonu oldu?
Şimdi hedefi…
Dünya Şampiyonluğu…
Bilen, duyan, tanıyan var mı?
Türkiye’nin acıklı bir gerçeği var…
Engelli vatandaş sayımız korkunç ötesi…
Ulusal Engelli Veri Tabanı’na inanırsanız…
1 milyon 600 bin civarında…
Oysa…
Resmi olmayan rakamlara bakarsak…
Neredeyse 9 milyon engelli var!
9 milyon civarında!
Bunlar spor yapmasın mı?
Bunlar “sosyal hayat”ın dışında mı kalsın?
***
Oysa…
Acıklı olan ne biliyor musunuz?
2020 Tokyo Olimpiyatları Oyunları'nda…
Tarihimizde ilk kez beşinci olan…
Yetmez, deyip…
2021 Avrupa Voleybol Şampiyonası’nı üçüncü tamamlayan…
“Filenin Sultanları” diye bağrımıza bastığımız…
“A Milli Kadın Voleybol” takımımızı…
Başımızda taşıdık, günlerce…
Onlarla sevindik, onlarla kahrolduk…
İyi, güzel de…
Aynı ay yıldızlı formayı giyen “işitme engelli” kızlarımıza...
O ilginin azıcığını bile göstermedik…
Neden?
***
Bu sporcular nasıl yetişiyor, bi’bilseniz…
Mesela…
İşitme engelliler futbol takımlarının bir kısmı…
Az da olsa işitebiliyor…
İşitme engelliler futbol karşılaşmalarında…
Hakemin düdüğü…
Oyunu durdurmaya, faulü, tacı, penaltıyı veya autu işaret etmeye…
Yeterli olamayacağı için…
Hakemin elinde…
Yan hakemlerde bulunan bayraktan var…
Maç sırasında hakem, futbolcunun arkasında kalırsa…
Yan hakemler…
Sadece ofsayt, önünde meydana gelen faul ve autlar için, oyuncu değişikliği için kullandığı bayrağını…
Maçın hakemine yardımcı olmak için de kullanıyor…
Minik bi’ayrıntı daha…
Doğuştan işitme engelli olan birinin…
İlerki yıllarda duyma şansı yok...
Sonradan bir işitme kaybı söz konusu olursa…
Ameliyat ve minik cihazlarla duyması sağlanabiliyor…
Nokta…
Sonsöz: “Türkiye’de, bin 727 bayan, 8 bin 532 erkek, 10 bin işitme engelli sporcu var… Hepsi alkışlarımızı “görmek” için can atıyor…”