İzmir’de Alsancak’ta
Bir Gavur Teodora’yım
İzmir’in çocuğuyum
Tarifsiz kıvançlar içindeyim…
Orhan Veli’den bu kadar çalıntı yeter,
ama ne yalan söyleyeyim sevgili Gönül Soyoğul benden kısa bir özgeçmiş istediğinde,
aklıma ilk gelen şairin dizeleri oldu.
Kendim hakkında daha fazla ne yazabilirim ki,
İzmirli olmak beni anlatmaya yeter de artar diye düşünüyorum.
Zaten ben anlatmayayım,
en iyisi sizler yazdıklarımdan tanıyın beni.
Yazdıklarıma gelince;
ben duygularımı yazarım,
beni hüzünlendiren,
kızdıran,
coşturan,
güldüren,
sevindiren yaşanmışlıklarımı,
kısacası beni yazarım…
Ama ne dilimin kemiği vardır,
ne de süzgüden geçirebilirim kelimelerimi.
O yüzden de oldukça yanlış anlaşılmaya meyillidir yazdıklarım.
Haksızlığa gelemem,
sadece kendim için değil başkaları için de öne atarım kendimi.
Sonrasına gelince,
ayıkla pirincin taşını ayıklayabilirsen.
Örnek vermem gerekirse,
ciddi bir LGBT savunucusuyumdur,
bir aralar bu konudaki paylaşımlarımı abartmış olsam gerek ki,
“Sorması ayıptır ama siz lezbiyen misiniz?”
diye soranlarla bile muhatap olmak zorunda kalmıştım.
Tahmin edebileceğiniz gibi, akabinde de en popüler cevabı vermişimdir;
“nasıl ki hayvan hakları savunucusu olmak için
öküz olma şartı aranmıyorsa,
eşcinsel hareketini desteklemek için de
eşcinsel olma şartı aranmıyor…”
Karşımdaki ortalama bir zekaya sahipse
inceden inceye anlatmak istediklerimi algılar.
Ama nerde bende o şans,
o yüzdendir kullandığım küfürler,
mecburen, mecburiyetten,
yoksa ben de bilirim her daim kibar olmayı…
Ama hak verin,
benim de işim zor.
Hiç kolay değil
hem kadın
hem Gavur İzmirli
hem de anadan babadan Gavur,
kısacası çifte kavrulmuş olmak.
Yine de güzel, çok güzeldir
hücrelerinde toprağının binlerce yıllık tarihi,
üstünde körfezin kokusuyla,
İzmirli Kadın olmak…