Bir önceki yazımda; “CHP,sol bir parti olarak kitleleri dönüştürülebilecek bir programa sahip olduğunu kanıtlamalıdır.Bir başka deyişle sosyal olaylara bir devrimci olarak bakılmalıdır.Çünkü sosyoloji denilen bilim bize,çaresizliğin-son yerel seçimlerde olduğu üzere-siyasi eğilimleri belirlediğini, ancak kitlelerin değişim içinde olabileceğini de gösteriyor.Bu bağlamda,”Solun oyları yüzde 30,sağın oyları da yüzde 70.Bu kemikleşmiştir.” söyleminin değişmesi gerekiyor.Bu yaklaşımın sahiplenmesi edilgenliğin ötesinde,tutuculuk ve teslimiyetçiliktir.”demiş ve CHP için öncelikle bir program kurultayı önerisini yapmıştım.
ALGILATMA HATASI OLDU MU?
CHP’nin istediğini bulamadığı seçimde birçok algılatma hataları da oldu.
Birincisi,kimi yerlerde adayların saptanmasında merkez sağdan gelen politikacılara yönelmeydi.Aslında bu yönelme genel seçimlerde de gözlemlenmişti.Bu durum kimilerinde partinin yeni politika arayışlarına,daha doğrusu sağa yöneliyor algısını ortaya çıkardı.
İkincisi,CHP’nin Gülen cemaatının kurguladığı oyunla aynı doğrultuda hareket eden bir parti görüntüsü vermesiydi. Atatürk’ün “Türkiye Cumhuriyeti şeyhler, dervişler, müritler, meczuplar memleketi olamaz. En doğru, en hakiki tarikat, medeniyet tarikatıdır.”özdeyişi CHP’de sanki unutuldu gibi bir algı yaratıldı.
Kılıçdaroğlu’nun ,bunun kesinlikle olmadığını belirtmesine karşı algılama bu şekilde ortaya çıktı.
KÜRT SORUNU ve CHP
Üzerinde durulması gereken önemli bir algı ise,CHP’nin büyük kent ile kıyılara ve Trakya’ya sıkıştığı konusuydu.Gerçekten CHP,yalnızca Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde değil,Orta Anadolu’nun kimi kentlerinde hiçbir varlık gösterememişti.
Bu bağlamda tartışılması gereken stratejik konuların başında, CHP’nin yetişkin nüfusun yüzde 15’ini barındıran Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgeleri’nde kendilerini Kürt olarak tanımlayan kitlelerden oy alamayışı idi.
Bu konuda önermelere geçmeden önce birkaç tespit yapalım;
1- Günümüzde Kürt sorununun çözümünde, Kürt yoksullarının sendika, kooperatif gibi emek kitle örgütlerindeki temsilcileri devrede değildir. Topraksız köylüler, marabalar, kentlere yığılmış işsizler, boğaz tokluğuna çalışan işçiler, eğitim olanağı bulamamış gençler, kısaca Kürt yoksulları ortada gözükmüyor. Kürt yoksulları adına konuşanlar; meclise girmiş feodal beyler, feodaliteden bağını koparmamış bölgenin sanayi ve ticaret erbaplarıdır.
2- Ayrılıkçı hareketinin egemen olduğu bölgelerde toprak mülkiyeti, aşiret örgütlenmesi altında toprak ağalarının denetimindedir. Ağalara ait topraklarda yoksul Kürt köylüsü, yarı aç, yarı tok varlığını sürdürmeye çalışır. Kimi zamanlar topraklar ile satılır ya da pazarlanır. Seçimlerde oylar kitlesel olarak atılır ve beyler meclise gider. Milletvekilleri, belediye başkanları, genellikle ya toprak ağaları ya da yakınlarıdır. Sanayici ve ticaret erbapları da benzer sınıfsal yapıdadır
3- Kentlere gelen yığınlar, sanayi ve hizmet sektörünün yeterince gelişememesi nedeniyle işsizdir. Bölgede eğitim ve sağlık hizmetleri de talebi karşılamaktan uzaktır. Onların insanca yaşamalarına yönelik ekonomik düzenlemeler ortalıkta yoktur.
CHP,BÖLGEDEN NASIL OY ALABİLİR?
Bu durumda çözüm, bölgedeki feodal yapıyı tasfiye edecek olan ve temelinde Toprak Devrimi’ni kapsayan ”Bölgesel Kalkınma Planı”ndan geçmektedir. Toprak Devrimi’nin ilk aşaması, elbette topraksız ya da az topraklı köylülerin yeter genişlikte topraklandırılmasıdır.CHP,böylesi bir programının uygulanabileceğini kanıtlamalıdır. Bu CHP açısından bir zorunluluktur,çünkü yukarıda da değindiğim gibi genellikle toprak ağaları, yakınları,bu damardan beslenen sanayici ve ticaret erbapları,bölgede oy alan iki parti tarafından parselenmiştir.
CHP, diğer yandan; ayrımcılığı ve etnik milliyetçiliği öne çıkarmadan Kürt yurttaşların kültürel kimliklerinin korunması, geliştirilmesi ve seçimlerde serbest iradelerini özgürce kullanabilmeleri sağlayacak önermeleri kitlelere aktarmalıdır.Kısaca Kürt Sorunu’na edilgen değil,etkin bir şekilde müdahil olmalıdır. (Bu konu ile ayrıntılı önermeler için bakınız:”Kaymakçı;M.,Kürt Sorunu/Toprak Devrimi Üzerine.(İç.,)Küresel Kapitalizme Karşı Tarım Yazıları.Yeniden Anadolu ve Rumeli Müdafaa-i Hukuk Yayınları”)
Özetin özeti:Sol bir parti olarak CHP’nin öncelikli hedef kitlesi, kentli ve köylü yoksullar olmalıdır.Bu kitlelere yönelik üretim ve bölüşüm politikaları elbette,kimilerinin Yeni Orta Sınıflar dediği kitlelerin oylarının dışlanması anlamına gelmez.Aslında onlara Beyaz Yakalılar demek daha doğrudur,sonuçta onlar da emeğini pazarlayan eğitimli emekçilerdir.Bu anlamda işçi sınıfının ta kendisidirler.