Göztepe lig bitmeden 180 dakika önce mutlu sona ulaştı.
Ne mutlu Göztepelilere...
Başta Teknik Direktör Stoilov olmak üzere...
Şampiyonluk hedefine ulaşacak takım için doğru işler yapan yönetimi...
Giydikleri formanın ağırlığını taşıyabilen, onun hakkını veren futbolcuları...
En çok da tribündeki gücüyle, kalpten sevgisiyle takımının 12. oyuncusu olan taraftarlar...
Yürekten kutluyorum.
Neden Stoilov'u en başa aldım?
Çünkü bu başarıda onun payı gerçekten çok büyük.
O konuya döneceğiz az sonra...
***
Göztepe, camia olarak Süper Lig'i elbette en çok hak edendi.
Süper Lig'den iki yıl ayrı kaldıktan sonra olması gereken yere yeniden döndü.
Göztepe, heyecanı, stresi seven bir takımdır, oldum olası...
Önce taraftarını kızdırır, sonra gönlünü alır, hedefe ulaşır, bayram yaptırır.
Bu yıl da öyle olmadı mı?
Sezon başındaki Göztepe'nin şampiyon olacağını kim iddia edebilirdi?
Ligin 3. haftasında Göztepe'nin sadece bir puanı vardı ve sondan 3. sıradaydı.
Liderin 9 puanı vardı.
5. haftada 1 galibiyet, 2 beraberlik, 2 yenilgiyle 5 puana ulaşmıştı, ama liderin 10 puan gerisinde 11. sıradaydı.
İşte tam da o sırada imdada yetişti Teknik Direktör Stanimir Stoilov...
Bir de baktık ki, "Küme düşmezse iyi!" denilen Göztepe, kötü oynadığı maçları bile kazanmaya başladı.
Sonrasında futbol kalitesini bir hayli artırdı.
Sonuç itibariyle...
Sarı kırmızılı takım, Stoilov'un gelişiyle 14 maç kazandı, 4 kez berabere kaldı ve sadece iki kez yenildi.
Bulgar hoca, takımın en kötü oynayan oyuncuları arasında gösterilen Yalçın Kayan'ı parlattı, bu futbolcunun yeteneklerini ortaya çıkardı.
Bu adamdan futbolcu olmaz denilen kim varsa, hepsini yıldızlaştırdı.
Ve O'nun çok büyük emeği ve ustalığıyla Göztepe şampiyon oldu.
Bundandır, ilkin Stoilov'u tebrik etmem...
***
Yarım asra yaklaşan gazetecilik hayatımda Göztepe'nin çeşitli liglerde şampiyonluklarına tanık oldum.
Bu yılki şampiyonluğun keyfi bir başkaydı.
Gençlerbirliği maçında tribünler tıklım doluydu.
Maç biletlerinin, satışa çıkar çıkmaz, 5 dakika içinde tükendiğini biliyorum
Yok böyle bir taraftar!
Hiç susmadan takımını destekledi, tezahüratlarıyla gaz verdi.
Rakip takım sıkıştırdığında ıslıklarıyla cehenneme çevirdi stadı...
Gole kadar Göztepe'nin hiç iyi bir futbol sergilemediğini belirtelim.
Neden?
Çünkü büyük yarıştaki rakip Çorumspor'un son üç maçı da kazanabileceği varsayımıyla...
Şampiyonluğu, daha doğrusu Süper Lig'i garantilemesi için iki puana ihtiyacı vardı Göztepe'nin...
Strese hiç de gerek yoktu aslında.
Ama herkes bu maçı kazanıp hesabı kitabı bırakıp, şampiyonluğu kutlamak istiyordu.
İşte bu baskı yok mu, sarı kırmızılı futbolcuların ellerini ayaklarını birbirine dolattı.
Fıratcan'ın golüyle birlikte o stres bulutu dağılıverdi.
Ardından Ramon'un golü geldi.
Artık Çorumspor'un maçının nasıl bittiğinin önemi kalmamıştı.
Başladı, şampiyonluk kutlaması!..
***
Göztepe, biraz önce de dediğim gibi olması gereken ligde yerini aldı.
Evet; Göztepe, çeşitli liglerde şampiyonluklar kazandı.
Artık oralarda şampiyon olma Göztepe!
Şampiyon olacaksan, Süper Lig'de ol!
Şanlı tarihinde olduğu gibi Avrupa Kupaları'nda adın yazılsın, oralarda şampiyon ol.
Artık buralara dönme Göztepe!
Tebrikler!
Yolun hep açık olsun!