Bir Şaman öğreti şöyle der.
Doğada hiçbir şey kendisi için yaşamaz..
Nehirler kendi suyunu içemez..
Ağaçlar kendi meyvelerini yiyemez..
Güneş kendisi için ısıtmaz..
Ay kendisi için parlamaz..
Çiçekler kendileri için kokmaz.
Toprak kendisi için doğurmaz..
Rüzgar kendisi için esmez..
Bulutlar kendi yağmurlarından ıslanmaz..”
Doğanın anayasasında ilk madde şudur..
Herşey birbiri için yaşar..
Birbiri için yaşamak, doğanın kanunudur.
Eski çağlardan süre gelen anlayıştı bu.
Bütünlüğü anlatırdı..
Özü iki cümleydi..
“Ben biz olduğumuz zaman ben olurum.”
“Ben, ben olduğum için sen, sensin.”
Biz Türkler Müslümanlığı kabul etmeden önce Şaman’mışız. Onun içindir herhalde içimizde bir yerlerde yukarıdaki kavramlar yankılar, çabuk bütünleşir bizimle. Tarihimize baktığımızda da bunun örneklerini görüyoruz. Örneğin, Kurtuluş Savaşında dedelerimiz bizim için yaşamış… Niceleri hiç tereddüt etmeden ölüme gitmiş bize özgür bir ülke armağan edebilmek için… Atamız… O da bizler için yaşamış. Biz kadınlar eğer oy verebiliyorsak, milletvekili olarak seçilebiliyorsak, Atamız sayesindedir. Diğer Müslüman ülkelerdeki kadınlar gibi prangalara vurulu değiliz. Prangalara vurulu, çarşaflı, panjur arkasındaki, peçe arkasındaki Osmanlı kadını şimdi erkeğin yanında, eşit bir duruşa sahipse Atamızın devrimleri sayesindedir… Herkes okuyup yazabiliyorsa, Atamızın harf devrimi sayesindedir…
Atamız kendini sultan ve halife ilan edip saraya yerleşebilirdi. Oysa Çankaya’ya yerleşti, ülkemize monarşi yerine demokrasi getirdi. Bunun değerini bilmek ve anlamak ne kadar önemli… Yabancı belgeselleri izlediğimde, yabancı dilde Atamızı okuduğumda Atamızı yukarıda anlattığım gibi yazıyor, anlatıyor yabancılar… Ülkesi ve halkı için yaşadı, hedefi savaş değil barıştı, genişlemek değil, sınırlarını korumaktı diye anlatıyorlar. Yirminci yüzyılın en büyük lideriydi diye yazıyorlar… Yabancıların bu kadar takdirle andığı Atamızı izlemek, biz de çocuklarımız ve torunlarımız için yaşamak zorundayız…
Tıpkı ülkemiz için ölmekten çekinmeyen her gün haberini aldığımız şehitlerimiz gibi, bizler de ülkemizin ve çocuklarımızın geleceği için yaşamalıyız… İçimizdeki, genlerimizdeki o Şaman sesi hiç unutmamalıyız…