EGEDESONSÖZ- Mavişehir’de iki farklı yerde belediye mülkü olduğu belirtilen arazide şantiye kuran Cengiz İnşaat’tan işgaliye (ecrimisil) ücreti alınmadığı iddiası sonrası belediye firmaya 11 milyon TL’lik fatura çıkarmıştı. Cengiz İnşaat’ın süreci yargıya taşımasının ardından yerel mahkeme firmayı kısmen haklı bulmuştu. Mahkeme " belediye ve mücavir alan sınırları içinde ve planlı alanlarda tarım dışı kullanımlar için taşınmazın emlak vergisine esas asgari değerinin yüzde üçünden az olmamak üzere ecrimisil bedeli takdir edilmesi gerektiğinden, bilirkişi raporu doğrultusunda davacı şirketten alınması gereken ecrimisil bedelinin 6.638.490,69-TL olduğu gerekçesiyle, 11.744.534,91-TL tutarındaki ecrimisil ihbarnamesinin 5.106.044,22-TL'lik kısmının iptaline, davanın 6.638.490,69-TL'lik kısmının reddine hükmedilmiştir" kararını almıştı.
Diğer yandan Karşıyaka eski Belediye Başkanı Hüseyin Mutlu Akpınar hakkında açılan kamu zararı davasında ise mahkeme “kamu zararı yok” kararı almıştı.
Son olarak temyize götürülen davada Danıştay yürütülen soruşturma ile ilgili kararını verdi. Danıştay davanın bozulmasına ve yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere İzmir Bölge İdare Mahkemesi 7. İdari Dava Dairesi'ne gönderilmesine karar verdi.
BELEDİYEYE PARK ALANI OLARAK DEVREDİLDİĞİNE DAİR BELGE YOK
Danıştay'ın kararında şunlar yer aldı:
“İzmir 5. İdare Mahkemesinin 08/01/2020 günlü ara kararıyla davalı idareden; ecrimisile konu taşınmazın davalı idare mülkiyetinde olduğunu gösterir bilgi ve belgelerin bir örneğinin (tapu kayıt örneği vs.) gönderilmesinin istenildiği, ancak ecrimisile konu taşınmazın imar planı uygulaması ile kamu alanına geçmiş olan ve tapuda tescile tabi bulunmayan alan olduğundan idarelerine ait bir mülkiyet belgesinin bulunmadığının belirtildiği, dava konusu taşınmazın davalı idarenin mülkiyetinde ya da tasarrufunda olan yerlerden olduğunu kanıtlayacak bilgi ve belgelerin sunulmadığı gibi taşınmazla olan ilişkisinin de ortaya konulamadığı görülmüştür. Dava dosyasında yer alan bilgi ve belgelerin incelenmesinden, dava konusu taşınmazın imar planlarında her ne kadar park olarak kamunun kullanımına ayrıldığı belirtilmekte ise de, kamunun kullanımına terkine dair herhangi bir belgenin dosyaya sunulmadığı gibi, dava konusu taşınmazın 3194 sayılı İmar Kanunu'nun 11. maddesi uyarınca belediyeye park alanı olarak devir veya terk edildiğine ilişkin bilgi ve belgeye rastlanılmadığı görülmektedir. Bu durumda, taşınmazın kamunun kullanımına terk edilmediği gibi davalı idarenin mülkiyetinde olmadığı, ayrıca davalı idare adına yapılmış bir tahsis ve devir de bulunmadığının sabit olduğu anlaşılmakla, davalı idarenin taşınmazın işgali nedeniyle ecrimisil isteme yetkisinin bulunmadığı açıktır. Bu itibarla, hukuken geçerli bir sebebe dayanmaksızın dava konusu taşınmazın işgali nedeniyle ecrimisil istenilmesinde hukuka uygunluk bulunmayıp, temyize konu ecrimisil ihbarnamesinin kısmen iptali, kısmen davanın kısmen reddi yolundaki Mahkeme kararına yönelik istinaf başvurularının reddine dair Bölge İdare Mahkemesi kararında hukuki isabet bulunmamaktadır.