İnsanlık, tarihi boyunca ilginç yeteneklere sahip olmak istedi. Geleceği tahmin edebilmek ve isabetli öngörüler yapabilmek ise birçok kişinin hayallerini süsleyen yeteneklerden sadece birisi oldu. Sam Knight'ın "The Premonitions Bureau: A True Story" (Önseziler Bürosu) adlı kitabı da 1967'de öngörüleri incelemek için bir araya gelen bir psikiyatrist ve gazetecinin araştırmalarında karşılaştığı garip olayları konu alıyor. Kitapta daha önce kullanılmayan öngörü biçimlerinin gücünü kullanmaya çalışan bir psikiyatrist ve gazetecinin hikâyesi anlatılıyor.
HER ŞEY BU OLAYLA BAŞLADI
Londra'da ofis açan ve insanlara ulaşmak için ilan veren bu ikili, birçok insana ulaştı. Kitabın yazılmasına sebep olan hikayelerden ilki 1966 yılında Birleşik Krallık ülkesi olan Galler’in Aberfan kasabasında bir kömür madeninde meydana gelen afet sonrasına aitti. Çalışma alanında bulunan bir ilkokul toprak altında kalmış ve 116'sı çocuk olmak üzere toplamda 144 kişi hayatını kaybetmişti. İşin en korkunç yanı ise pek çok insanın bu tür bir şeyin olacağına dair önsezilerinin olmasıydı.
Yaşananlar, olağandışı zihinsel durumlara büyük ilgi duyan 42 yaşındaki John Barker adlı bir psikiyatristin dikkatini çekti ve meraklı psikiyatrist afet bölgesine giderek insanlara neler hissettiklerini sormaya başladı. Barker, 1882'de paranormal olayları araştırmak için kurulan Birleşik Krallık Psişik Araştırmalar Cemiyeti'nin bir üyesiydi ve birkaç yıldır önsezi yoluyla başlarına gelecek olayları tahmin ettiğini iddia eden insanlar ile ilgileniyordu.
Barker, araştırmalarında ilginç detaylarla karşılaştı. Enkaz altından çıkarıldıktan haftalar sonra hayatını kaybeden Paul Davies adlı 8 yaşındaki bir çocuğun annesi, facia yaşanmadan önceki gece oğlunun yaptığı son resmi Barker’e gösterdi. Çocuğun çizdiği resmin en üst kısmında "Son" yazıyordu ve alt kısımda ise enkaz altında kazı yapan bir grup insan yer alıyordu.
Barker, insanlarla iletişim kurabilmek için bir ofis açmaya karar verdi. Araştırmalarında Evening Standard gazetesinde çalışan Peter Fairley isimli gazeteci ile ortak hareket etmeye karar veren Barker, “Önsezi Bürosunu” yönetmesi için bir asistan da işe aldı. Bir yıl boyunca Evening Standart gazete okuyucuları, gerçek olaylarla karşılaştırılması için rüyalarını ve önsezilerini Barker ve Fairley’in kurduğu büroya gönderdiler.
BÜROYA MEKTUP VE TELEFON YAĞDI
Önsezi Bürosu açıldığı günden itibaren birçok insanın ilgisiyle karşılaştı. Ofise her gün onlarca felaket içerikli yazılar ve önsezileri konu alan mektup, telefon gelmeye başladı. Ancak gelenlerin çok az bir kısmı John Barker’in aradığı nitelikteydi. Bir müddet sonra büroya ulaşan iki kişi dikkatini çekti. John Barker, tahminleri gerçekleşen insanları "görücü" olarak adlandırıyordu. Barker, ofisini açtıktan kısa süre sonra tahminleri sık sık gerçekleşen iki "görücü" buldu: Londra'nın kuzeyinde bulunan Edmonton bölgesinde müzik öğretmenliği yapan Kathleen Lorna Middleton ve Londra'da yaşayan telefon mühendisi Alan Hencher.
YAŞANMADAN ÖNCE GÖRDÜLER
Barker, her iki kişinin de 5 Kasım 1967’de Londra’nın doğusunda kalan Lewisham bölgesinde gerçekleşen ve Birleşik Krallık tarihinin en büyük altıncı demiryolu felaketi olan Hither Green demiryolu kazasını önceden tahmin ettiğini fark etti. Kazada 79 kişi yaralanmış ve 49 kişi hayatını kaybetmişti.
Kazanın gerçekleştiği sırada iş yerinde olan Alan Hencher, o sırada hastaneye kaldırılmasına sebep olacak kadar ciddi bir baş ağrısı yaşadığını belirtti. Middleton ise kazadan 4 gün önce şiddetli depresif duygudurumları yaşadığını ve mutfakta otururken gözünün önüne sis perdesi indiğini söyledi. Middleton, Barker’in bürosuna yazdığı mektupta Hither Green kazası yaşanmadan önce bir demiryolu kazası gördüğünü ifade etmişti. Kazanın ardından Alan Hencher ve Kathleen Lorna Middleton basına verdikleri röportaj ile tüm ülkeye tanıtıldı. Psikolog John Barker, basın toplantısı sırasında ikilinin söylediklerine inandığını ve güvendiğini belirtti.
ÖLÜMÜNÜ DE 'GÖRÜCÜ'LERDEN ÖĞRENDİ
John Barker ve Peter Fairley, Middleton ve Hencher ile bir süre daha çalışmaya devam etti. Bu süre içinde her iki kişinin bazı olayları yaşanmadan tahmin ettiği durumlar tekrar etti. Middleton, John Barker'a hayatının tehlikede olduğunu düşündüğü için ekstra dikkatli olmasını söylemeye başladığında, Barker onu dinledi. Alan Hencher ise önsezileri için para istemeye başladı. Fairley artık 'görücü'lerle yapılan çalışmaların sonlandırılması gerektiğini söylüyordu. Barker ise bu konuda farklı düşünüyordu. Hencher'in para isteğiyle başa çıkmanın yollarını aradı ve Önseziler Bürosu'nun kapsamını genişletmek, daha fazla ve daha iyi felaketleri tahmin etmek için daha fazla ve daha iyi 'görücü'ler bulmak istedi.
Ancak John Barker 18 Ağustos 1968'de beyin kanaması geçirip ölünce Önseziler Bürosu da bir süre sonra kapandı. Ölümünün ardından Barker'in bıraktığı notlar incelendiğinde ise akıllara durgunluk veren bir detay fark edildi. Barker biri Hencher'den, diğeri de Kathleen Lorna Middleton'dan gelen iki telefon görüşmesi yapmış ve bu görüşmelerde her ikisinin de kendi ölümü hakkındaki tahminlerini not defterine yazmıştı.
Raflardaki yerini alan kitap, baştan sona çarpıcı detaylarla örülü ilginç hikâyeler barındırıyor. Kitabın şu an için Türkçe çevirisi bulunmuyor. (Milliyet)