Şamanlardan bugünlere kadar gelen Türk adetleri
ağaçlara çaput bağlamak- su iyesi için yapılan saçıda göle veya dere kenarına gidilip bir tür alkollü içecek dökülürdü. su/ göl/ pınar çevresindeki ağaçlara bez bağlanması da saçı geleneğinin bir yansımasıydı. kaldı ki ağaçlar hem dünyanın ekseni olarak görülür hem de tükenilen ata/ana olarak yaşamın kaynağı kabul edilirdi ve her iki anlam açısından da kutsallığa sahiplerdi.
