Bugün Pazar...
Hiç bitmeyen sevgi ve saygıyla...
Atatürk’ü bu köşede anma ve hatırlama günü...
Bir kez daha...
Az bilinen yaşanmış bir öyküyü paylaşalım...
Bunu yaparken de...
Bu özel anıyı günümüze taşıyanları…
Saygıyla analım...
***
Gazi Mustafa Kemal…
Birinci Dünya Savaşı başladığı zaman…
Türk Ordusu’nda görev üstlenen…
Alman general ve subaylarına…
Önemli mevkiler verilmesine sürekli karşı çıkıyordu…
Alman Mareşali Erich von Falkenhayn, bunu hissetmişti…
Hemen bir plan yaptı…
Mustafa Kemal gibi düşünen Türk subaylarını caydırmak için…
Türlü yöntemlere başvuruyordu…
Tam o günlerde…
Mustafa Kemal Paşa’nın…
7’nci Ordu komutanlığına gideceği günün gecesi…
İstanbul’da Akaretler'deki evine…
Alman mareşalinin karargahında görevli…
Biri Türk kurmay, diğeri genç Alman iki subay gelir…
Yanlarında ufak ama gösterişli sandıklar vardır…
Anında Gazi’nin dikkatini çeker…
Hemen sorar:
“Bunlar nedir?”
Cevap, Alman subaydan gelir:
“İstanbul’dan ayrılıyorsunuz; mareşal Falkenhayn size bir miktar altın gönderdi…”
***
Genç Mustafa Kemal’in kararlılığı verdiği cevaba yansır:
“Bu paralar bana yanlış geldi… Ordunun donatım başkanlığına gönderilmesi gerekirdi…”
Alman subay durumu anlamıştı; kekeledi:
“Efendim, o da başka...”
***
Mustafa Kemal, durumu hemen kavradı…
Altını saydırttı, ne kadar olduğunu öğrendi…
Sonra, Alman subayının önünde…
Onları teslim aldığına ilişkin bir tutanak imzaladı…
Gelgelelim…
Alman subayı bunu kabul etmek istemiyordu…
Atatürk, sinirlenmişti…
Türk subayına emretti:
“Bu zabit bilmiyor; tutanağı alsın... Mareşale versin ve siz de paraları gelip alması için donatım başkanlığına haber gönderin...”
***
Gazi Paşa, bir kaç ay sonra…
Yedinci Ordu Komutanlığı’nı…
Vekil olarak Ali Rıza Paşa'ya bırakır ve ayrılır…
Altınları da O’na teslim ederek makbuz alır…
Bu makbuzu iki yaverine uzatır ve emreder:
“Mareşal Falkenhayn'e gidiniz; kendisini görünüz; bu makbuzu vererek benim imzamın bulunduğu kâğıdı ondan alınız!”
Mareşal Falkenhayn, Gazi’nin yaverine ne dese beğenirsiniz?
“Mustafa Kemal Paşa'ya böyle bir para verdiğimi hatırlamıyorum; bende imzalı kağıdının bulunduğunu da bilmiyorum... Bunun için Ali Rıza imzalı kâğıdı da kabul edemem…”
***
Durumu anlamıştır Mustafa Kemal…
Alman Mareşal’a, hak ettiği cevabı gönderir:
“Verdiğiniz altınlar olduğu gibi duruyor; onlar için size tutanak verilmiştir... Sizde böyle bir tutanağın bulunmayışı altınları yok edemez... Belgeyi yitirmiş olabilirsiniz; o halde verdiğiniz altınları size geri vereceğiz; aldığınıza ilişkin siz bize makbuz veriniz! Ben altın için ülke çıkarlarına ilişkin hoşgörü gösterecek insanlardan değilim... Paralarınız duruyor, ancak onlardan daha değerli olan Mustafa Kemal imzası sizde kalamaz!”
Nokta…
Sonsöz: “Bir millet, zenginliğiyle değil; ahlak değerleriyle ölçülür… / Gazi Mustafa Kemal Atatürk…”