Kafalar karışık...
Nasıl karışık olmasın ki?
Her gün ayrı bir haber ve ayrı bir yorum..
Elbette salgından söz ediyorum.
Sevgili Karabel, çok güzel yazdı…
Sanki herkes aşı uzmanı... Kalp naklini bile sormak gerek bu kişilere...
Herkes bildiğini yapsa ve bildiğini konuşsa ne güzel olacak ama nerdeee?
***
Biz gelelim konumuza.
Salgın sebebiyle Mart 2020’den bu yana hemen hemen evdeyiz.
Oldukça aktif bir hayatımız vardı.
Türk Parlamenterler Birliği’nde çeşitli etkinlikler düzenliyorduk.
Konferanslara, panellere, seminerlere katılıyorduk.
TV programlarında fikirlerimizi söylüyorduk...
Ve eşimizle, dostumuzla çeşitli gezilere çıkıyorduk...
Şimdilerde hiç biri yok...
Ancak...
Yine de elbette boş durmuyoruz.
Hayatım boyunca yaptığımı şimdilerde daha çok yapıyorum..
Okumak…
Örneğin…
Şu birkaç ay içinde okuduğum kitapları sizlerle paylaşmak isterim.
Çok değerli arkadaşım Kemal Anadol’un eserlerinden bir kaçı...
“Kulağım Karadeniz’de”…
Kurtuluş Savaşı’nı genelde, kara savaşları olarak biliriz... Ama bu eseri okuyunca deniz savaşlarının da ne kadar önemli olduğunu görüyoruz. Bir de Kurtuluş Savaşı’nın isimsiz kahramanlarını öğreniyoruz...
“Büyük Ayrılık”…
Bir başka muhteşem eser…
“Ormancı”…
Mansur Işıkbol’un memleketi Kadirli’de geçmiş, bir ormancının hayat hikayesi…
“Cami ve Siyaset”…
Cemil Kılıç’ın tam da zamanımızı anlatan bir eseri...
“Gavur Mümin”…
Dostum, arkadaşım Yaşar Aksoy’un “Vatanım Sensin” dizisinin de kahramanı olan “Gavur Mümin”in gerçek hayat hikayesi…
Bunları okuyucularıma salık veririm…
***
Gelelim yazma işine...
Araya sıkıştıralım, bahçemle de ilgilenmekten geri durmuyorum elbette..
Ege’de Sonsöz’e yazmaya devam ediyorum.
Ayrıca haftalık Gözlem Gazetesi’nde de zaman zaman yorumlarda bulunuyorum..
Ancak..
Uzun zamandır “hayatımı” yazmak istiyordum.
Bilhassa eşim, son iki senedir hemen her gün soruyordu “Ne zaman yazacaksın?” diye..
İyi bir arşivim var..
Gençliğimden beri arşivliyorum yaşadıklarımı ve yaşananları elden geldiğince..
Oldukça iyi bir kütüphanem de var…
Aralık ayı başında başladım yazmaya..
Her gün üç dört saati buluyor çalışmalarım...
Doğumumdan bu güne dek neler varsa...
Yazabileceklerimi tabiatıyla…
Gayret bizden..
İnşallah tamamlarım..
Sonra kitap olabilirse ne güzel..
Okuyacaklar, ibret de alır örnek de diye düşünüyorum..
Haydi hayırlısı…
Son söz: “Okuyalım, yazalım…”