Yeryüzü kaotik bir dönemden geçiyor. Ezberlerin şaştığı, doğruların muğlâklaştığı, gerçeklerin anlamsızlaştığı bir zaman diliminde, şaşkın ve çaresiz, adeta Araf’tayız…
Bu hengâmede, karşı çıktıklarımız ve savunduklarımız, hepsi de bağlamından kopmuş, boşluğa savrulmuş gibi…
Yapay zekânın yöneteceği Dünya’nın yeni düzeninin öncülleri ortaya çıkmaya başladı.
Ancak muhafazakârların ve liberallerin, yeni düzende yatay toplumun eşitlik talebi ve hiyerarşik yapıların çöküşü karşısında ne yaptıkları ve ne yapacakları belli değil.
Öte yanda, İşçi sınıfı tarih sahnesinden çekilirken nitelik değiştiren emek-sermaye çelişkisi, sosyal demokratlar, sosyalistler, komünistler tarafından nasıl okunuyor, belli değil.
Bu çevrelerden henüz çok anlaşılır şeyler duyulmuyor, birkaç ünlü düşünürü saymazsak…
“Aç parantez meta, kapa parantez piyasa” bir dünya düzeninde yolun sonunda olmanın getirdiği koşullarda, herkes bir şeyler söylüyor. Fakat bizi bekleyen yeni hayat hakkında çok az fikrimiz var. Belirsizlikte aklımız karışıyor.
Yüzyılın şafağında, kurduğumuz uygarlığın laneti üstümüzde, yeryüzünün biricik “kötüsü” olarak 8 milyarlık popülâsyonumuzla ortalığı birbirine kattık.
Şimdi çıkış arıyoruz…
Aslında çıkış var; Yaptıklarımızı yapmaktan vazgeçmek. Bu kadar basit… Ve bu kadar basit olduğu için de imkânsız.
İmkânsız, çünkü konuşmaktan parmağımızı kıpırdatmaya mecalimiz kalmıyor. Tam ayağa kalkacak iken, derhal bir mazeret üretiyoruz… Hepimizde yürek Selanik!
Ucuzluk ve satıhlaşma, ne sağı ne solu, toplumun bütün katmanlarında büyük tahribat yapmış. İkiyüzlü ahlak bütün ilişkilere nüfuz etmiş.
Hâlbuki Dünya büyük değişimin eşiğinde; Herşeyi yeniden düşünme ihtiyacının ortaya çıktığı zamanlardayız.
Yeni Dünya düzeninde, Türkiye’nin nerede ve nasıl yer alacağına dair toplumsal mutabakata, büyük uzlaşmaya ihtiyaç var.
Mevcut siyasal yapıyı ve ideolojik tahakkümü aşarak birlikte düşünmeye ihtiyaç var.
Zihni temiz insanları bir araya getirecek yeni platformlara ihtiyaç var.
Yeni hayatı kurmak için, geçen yüzyıldan getirdiklerimizle kirlenmemiş genç kuşakların duruma el koyması lazım.
Statükodan beslenen mevcut yapıyla değişimi gerçekleştirmek mümkün değil.