Alıcınızın ayarları ile oynamanıza gerek yok. Kelime bizden değil. Danca.
Türkçemizin engin derinliklerinde bazı duygu ve düşüncelerin karşılık bulmadığı, ancak farklı bir dilde okuduğumuzda çok hoşumuza giden ve Türkçe mealini araştırdığımızda en az üç beş kelimeyle birkaç cümleyle hatta bazen bir paragrafla anlatılan kelimeler var ya işte bu onlardan.
Tek kelimeye tonlarca ağırlıktaki duygunun anlamını yüklemek.
SAUDADE*
Edebiyatçı olmasam da bu bizim dilimizde var olmayan “one Word show” lara ya da tek kelimeyle yaratılan hikâyenin zenginliğine hayranım.
Bu yazımın sonuna gelince bu iki sözcüğün derin anlamını öğreneceksiniz.
Neden Türkçemizde yok derseniz?...
Sanırım biz millet olarak üstü kapalı yaşıyoruz tüm duygularımızı. İçimizin dışarıya vurumu söz konusu olduğunda hep çekingeniz, çekimseriz, korkağız. Karşılık bulamayacağımız endişesindeyiz. Zayıflık sanıyoruz, gücümüzü zayıflattığını düşünüyoruz. O yüzden hep Türk Şairlerimiz, Edebiyatçılarımız dolambaçlı yollar kullanarak, bir anlamı bin kelimeye yükleyip anlaşılması için duyguların etrafında durmadan tekrarlayarak harap ve bitap geziniyor. Tek kelimeyle anlatsaydı şairane veya edebi sayılabilir miydi? Ya da hemencecik sarf ettiği anda tek kelimeyle anlaşılmak ister miydi?
Özdemir Asaf mesela özlemini uykuyla rüyayla bütünlüyor. Diyemiyor tek kelimeyle “ÖZLEDİM!” Bu özlemini sarsıcı şekilde TEK kelime ile anlatacak başkaca bir cephanesi yok.
Aslında belki Özdemir Asaf için iyi ki de yok! Kaç kişi anlatabilirdi ki Özdemir Asaf gibi özlemini?
'Bir gece,
Gecede bir uyku…
Uykunun içinde ben...
Uyuyorum,
Uykudayım,
Yanımda sen.
Uykumun içinde bir rüya,
Rüyamda bir gece,
Gecede ben…
Bir yere gidiyorum,
Delice…
Aklımda sen. ''
Oruç Oruoba asla bir daha asla göremeyeceği kişiye duyduğu özlemi kaç kelimeyle anlatıyor?
''Özlediğin, gidip göremediğindir;
Ama gidip görmek istediğin
Özlem, gidip görememendir;
Ama gidip görmek istemen
Özlediğin, gidip görmek istediğin
Ama gidip göremediğin
Özlem, gidip görmek istemen,
Ama gidememen, görememen;
Gene de, istemen''
Hasret veya özlem kelimeleri tutmuyor yerini bu çaresizliğin. Dolduramıyor o boşluğunu bu iki kelime o yokluğun.
"Herkesin bir umudu vardır,
Bir savaşı,
Bir kaybedişi,
Bir acısı,
Bir yalnızlığı,
Bir hüznü…
Çünkü herkesin bir gideni vardır…
İçinden bir türlü uğurlayamadığı…"
Turgut Uyar’ın gidenin arkasından döktüğü bu kelimeler tek kelimeyle anlatılabilir mi?
İşte yine babasız geçen bir Babalar günü!
Tek kelimeyle anlatamam içimdeki boşluğu, yokluğu…
Tek kelimeyle anlatamam bana yaşattığı babalığı…
Tek kelimeye yükleyemem onca yaşanmışlığı, hatıraları, emekleri, fedakârlığı…
“Babaammmm” deyip varlığında kocaman sarıldığımda hissettiklerimi anlatamam…
Tek kelime BABA…
İçinde bir sürü anlam barındıran…Özlemi, sevgiyi, şefkati, sabrı binlerce duyguyu kapsayan.
HYGGELIC*
(Danimarka dilinde) Bilinmesi için deneyimlenmiş olması gereken bir şey; babalık gibi
SAUDADE*
(Portekizce) Çok sevdiğiniz fakat kaybettiğiniz bir şey veya bir kişi için duyulan derin ve çaresiz özlem.
Müzik Önerisi : Saudade – Thievery Corporation