İçinde bulunduğumuz durumun artık “erkene” bile tahammülü yok.
Hemen seçim…
Çünkü:
Öncelikle, gerek 31 Mart ve gerekse 23 Haziran seçimlerinin verdiği mesaj çok açık.
Ne yerelde ve ne de genelde mevcut yönetimlere milletin güveni kalmamıştır…
Seçim sonuçları bu mesajı anlayan ve anlayabilenler için apaçık vermiştir. Milli irade ise ki; elbette o zaman bu mesajın gereği yerine getirilmelidir…
Bunun yanı sıra:
Ekonomik tablo tek kelimeyle vahimdir.
Zamların ardı arkası kesilmemektedir.
Bir kaç gün öncesine kadar, “Güzelbahçe’ye doğalgaz geldi” deyip bağlatmak için hemen harekete geçtik ve heyhat…
Bir ay içinde ki; daha bağlatmadan zam üstüne zam yağdı…
“Acaba elektrikli kaloriferi hiç söktürmeseydik” diye düşünüyoruz, sanki elektrik çok ucuzmuş gibi…
“Sıfır sorun” diye başlayan dış politikamız, “komşusuz bir ülke” konumuna getirdi bizi. Dost ne kelime, konuşacağımız bir ülke dahi yok.
ABD ile Rusya arasında savrulan bir ülke.
Adli yıl açıldı.
Hukuktan vazgeçtik kanun bile ortalarda yok.
Suç işleme oranı had safhada.
Kadınlara, çocuklara karşı işlenen suçlar insanlarımızı çileden çıkaracak noktada.
“Kurucusuna ve kurtarıcısına” hutbelerde dahi yer vermeyen bir ülke.
Bu sebeple toplumun genelini şöyle dursun, “cami cemaatini ” bile bölen bir uygulama.
Hasılı baştan sona “duvara toslamış” bir yönetim…
Şimdi:
Hal böyle olunca,
Yakınmanın, eleştirmenin ve hatta ağlamanın bir faydası olur mu?
Ne zaman oldu ki, şimdi olsun.
Demokratik rejimlerde bu gibi haller için tek çare “seçim”dir…
Milletin iradesine başvurmaktır.
Ve yönetimi değiştirmektir.
Ancak ve heyhat…
Bunları kim talep edecektir?
Muhalefet.
Hem de gece gündüz…
Tabloya bakalım:
Kılıçdaroğlu, “Halk perişan ama seçim gündemimiz de yok” diyor...
Açalım:
“Milletin perişanlığını yine bu yönetim giderecektir” anlamına geliyor…
Akşener ise, seçimi ağzına almıyor.
Bu arada “külliye”deki fotoğrafa da üzüldüğümü ifade etmek isterim...
Şartlar bu kadar ağırken, mevcut yönetime “mecbur ve mahkum” muyuz?
Muhalefete soruyorum:
Plan ve programınız mı yok, yoksa kendinize mi güvenmiyorsunuz?
Birincisi ise, bunca zamandır ne yapıyorsunuz?
Kendinize güvenmiyorsanız Batı’daki örneklerde olduğu gibi yerinizi niçin terk etmiyorsunuz?
Kısaca:
Erken değil hemen seçim…
Ve hızla demokratik parlamenter sisteme hemen dönüş…