Haftada iki gün yazıyorum.
Salı ve Cuma...
Bazen yazılarım ya erken yayınlanıyor ya da geç kalıyor...
Bu geç kalanlardan…
Çarşamba günü 1 Mayıs’tı.
“Bahar Bayramı” deniyor.
“İşçi Bayramı” deniyor.
Yasal adı, “Emek ve Dayanışma Günü”…
Uluslararası adı, “Birlik, Emek ve Mücadele Günü”…
Coşkuyla kutlandı.
Bildiriler yayınlandı.
Mesajlar verildi.
Halaylar çekildi, oyunlar oynandı...
Hepsi güzel.
Ama ben biraz farklı düşünüyorum.
Şöyle ki:
Bir ülkede…
Demokrasi varsa,
Hukuk varsa,
Adalet varsa,
Özgürlük varsa,
Kadın-erkek eşitliği varsa,
Hak güçlünün değil, haklınınsa,
Cezaevleri açılmıyor, tam tersine kapanıyorsa,
Çocuklar sokaklarda, mahallelerde dilediği gibi oynayabiliyorlarsa,
Kadınlar birer bireyse,
Birkaç kişilik iş için binlerce kişilik kuyruk değil ancak birkaç kişi müracaat ediyorsa,
Hasılı:
İnsanca ve hakça bir düzen varsa…
Her gün bayram…
Ya yoksa?
Siz bilirsiniz…