Bir kaç yıldır…
Sağda-solda “mır-mır” konuşuluyordu…
Ama, pek su yüzüne çıkmamıştı…
Ya da…
Seslendirmeye cesaret edememişlerdi…
Mesela…
Geçen yıl…
“Kültürpark Platformu” kıyısından hissettirdi:
“Kültürpark'ta adı ne olursa olsun fuar istemiyoruz…”
Bu, “adı n’olursa olsun…” demek…
Bir ay sonra…
Kapılarını 88’inci kez açmaya hazırlanan…
“İzmir Enternasyonal Fuarı’nı da istemiyoruz!” demek…
Açık ve net…
***
İlk kez resmi bir kurumun lideri…
İzmir Mimarlar Odası Başkanı Halil İbrahim Alpaslan…
Dün sabah…
“SonSöz TV”nin canlı yayınında…
Hiç kıvırmadan, dümdüz başlığı verdi:
“Fuar artık yapılmasın!”
Gerekçe şu:
“Binlerce kişiyi buraya doldurup, yiyecek-içecek odaklı etkinlik yaparak Kültürpark’a zarar veriyoruz… Hatırası yaşatılmalı ama kendisini yaşatmamıza imkân yok… Kaldı ki, zaten son zamanlarda da o eski fuar tadını kimse alamıyor…”
***
Aslında “tat almak” az-biraz göreceli tanımlama…
Herkes “aynı şey”den farklı tatlar alabilir…
Mesela…
Sadece “makarna yemek” için Fuar’a gidenler olabilir…
Bazıları da “konser izlemek” için rotasını Fuar’a çevirir…
Kimileri yeni şeyler “keşfetmek” için gider…
Mesela, bi’dönem…
İthal süt ineklerini görmek isteyen çiftçiler izdiham yaratmıştı…
“O eski Fuar tadını arayıp da bulamayanlar” için…
88 yaşındaki bir markayı “tarihe gömmek” yerine…
Fuar için “yeni lezzetler” peşinde neden koşmayalım?
***
Bi’de şu var…
88 yılda kazanılan değerler n’olacak?
Neredeyse…
Dört nesil büyüttü İzmir Enternasyonal Fuarı…
Aynı zamanda kendi de büyüdü…
Fuar fikrinin sahibi o günün belediye başkanı Behçet Uz’un…
Sırtını sıvazlayarak, “Harika fikir, yap şu Fuarı” diyen…
Atatürk…
Hastalığı ileri safhaya geldiği için…
1 Eylül 1936’da…
Lozan Kapısı önündeki açılışa gelemediği için…
Başbakan İsmet İnönü'yü gönderen…
Yine Atatürk…
O günkü adı bile fiyakalı:
“Arsıulusal İzmir Fuarı”…
Sonra…
“Enternasyonal İzmir Fuarı”…
Bugüne taşınan adıyla…
“Uluslararası İzmir Fuarı”…
1931’de bugünkü Swiss Otel Grand Efes'in yerinde açılan…
“9 Eylül Milli Panayırı”ndan yaratılan…
Adeta İzmir’in küllerinden doğan…
Bir Uluslararası Fuar’dan söz ediyoruz…
Bu değerleri yok mu sayalım?
İzmir Fuarı’nı yok edip…
Bir “Kültürpark Müzesi”nin içine sığdırırsak…
Hep beraber “mutlu” olabilecek miyiz?
Soran bakalım 4.5 milyon İzmirli’ye…
“Bitiriyoruz İzmir Fuarı’nı” diye…
Sizce o referandumdan nasıl bi’sonuç çıkar?
***
İzmir Fuarı’nın ilk açılışına…
Sadece…
Mısır, Yunanistan ve Sovyetler Birliği ile…
45 yerli firma katılmıştı…
Ertesi yıl (1937) dünya İzmir’den söz etti…
O yılın Fuarı’na…
104 yabancı, 424 yerli kuruluş temsilci gönderdi…
Şaka değil…
Sadece geçen yıl…
Fuar’ı, 1 milyon 200 bin kişi ziyaret etti…
21 ülkeden diplomatik temsil heyeti geldi…
Manisalı Ticaret Bakanı Ruhsar Pekcan’ın açılıştaki sözleri ibretliktir:
“İzmir Fuarı, başta Mustafa Kemal Atatürk olmak üzere Cumhuriyet’in kurucularının vizyonunu gösteriyor…”
***
Doğrudur…
Fuar’a ilgi azalmıştır…
Ama neden?
Başka “oyuncaklarımız” olduğu için…
Artık dünya bi’akıllı cep telefonunun içine sığıyor…
Anılarınız da sığacak mı?
Bebek arabası ile İzmir Fuarı’na gelenler…
Allah ömür verdiyse…
Bugün 85’ini devirdi…
Ama…
Babasının bileğine bağladığı uçan balonla…
Fuarı dolaştığını hiç unutmadı…
Büyüdü, koşturdu…
Çarpışan otomobillere bindi…
Kız arkadaşına fiyaka yapmak için Paraşüt Kulesi’nden atladı…
Bunlar unutulacak anılar mı?
***
Diyorlar ki…
Dünyada böyle fuar kalmadı!
İyi işte…
Bi’tek Türkiye’de, İzmir’de kalmış…
Bilakis, sevinelim…
Tamam, ziyaretçi sayısı giderek azalıyor…
Geçen yıl, bir milyonun üstündeydi…
Topu topu 10 günde iyi rakam…
Eskiden otomobillere, otobüslere bakardık…
Çoğunu şimdi biz de üretiyoruz…
Yine de “Fuar Keyfi” diye bi’şi vardı…
Kaybolan çocukları polislerin bulup…
Üstüne bi’de dondurma ikram edip…
Ailelere teslim etmesi bile makara bi’olaydır…
Şimdi, “Motorlu ekipler Kültürpark’tan çıksın” diyorlar…
Neden?
Bugünün çocukları cin gibi; artık Fuar’da kaybolmuyor diye mi?
***
Artık Kültürpark’ın içinde kurulmasın denen…
Uluslararası İzmir Fuarı…
İlk kez, İkinci Dünya Savaşı döneminde…
1942’de açılmadı…
Ne gariptir ki…
Savaş olanca hızıyla devam ederken…
1943’ti yine kapılarını açtı…
İnanamayacaksınız ama…
Birbiriyle savaşan İngiltere, İtalya ve Almanya bile katıldı…
Sonraki üç yıl…
Türkiye’de akşamları “karartma” uygulandığı için…
Fuar’a bi’ara verildi…
50’ler… 60’lar… 70’ler… 80’ler…
Şıngır mıngırdı İzmir Fuarı…
Fuar’da alkışlanmayan sanatçı şöhreti yakalayamazdı!
Gidip, bi’bakın…
AVM’ler sanatçı getiriyor, satış artsın diye…
Parmakla sayarsınız izleyenleri…
Onların yarısı da şarkıcı ile selfie yapmak için orada…
İzmir Fuarı öyle mi?
***
Naçizane fikrimizi söyleyerek bitiriyoruz…
88 yaşındaki İzmir Enternasyonal Fuarı’nı…
Sakın, sakın, sakın…
“Senin ömrün bu kadarmış…” deyip…
Tarihin karanlıklarına gömmeyin…
Yazıktır, günahtır…
Bunu yapan yöneticileri İzmir affetmez…
Neden affetmez?
Çünkü…
“İzmir Fuar’dır, Fuar İzmir’dir…”
Nokta…
Sonsöz: “Sus gönlüm… Bütün bu susmalarına karşılık, her şeyin hayırlısının olacağına inanarak sus! / Hz. Mevlana…”