GÜNCEL EGE YEREL YÖNETİMLER EKONOMİ POLİTİKA SPOR RÖPORTAJLAR YAZAR CAFE FOTO GALERİ VİDEO GALERİ
Mehmet KARABEL
YAZARLAR
17 Kasım 2020 Salı

Devlet Baba’nın ‘baba’ valisi!

15 yıldan fazla oluyor…

İzmir-Çeşme otobüsünü polisler otoyola girmeden durdurdular…

Bugünkü gibi “ayakta yolcu taşıma” muhabbetinden değil…

Genel arama…

Daha doğrusu kimlik kontrolü…

Polis arkadaş…

İyi giyimli, temiz yüzlü yolcunun uzattığı kimliğe bakınca…

Nutku tutuldu…

Çünkü…

İçişleri Bakanlığı’nın verdiği kimliğin üstünde…

“Vali” yazıyordu…

Aradan birkaç saniye geçti…

Polis, bir kimliğe bir de yolcuya bakıyordu…

Şoktaydı resmen…

Bir Vali’nin Çeşme otobüsünde sade yolcu gibi seyahat ettiğine…

Kim inanırdı ki?

Görevli polisler, Vali Bey’i polis aracına davet ettiler…

“Gideceğiniz yere biz götürelim” dediler…

Kabul etmedi “Yolcu Vali” ama…

Teşekkür ederken polislere şöyle dedi:

“Tatildeyken Devlet’in aracına binmem!”

Çeşme otobüsünün şoförü gaza basarken…

Polisler, esas duruşta Vali’yi selam vererek uğurluyorlardı…

***

O Vali’nin kardeşleri ve aile bireyleri…

Bir kez olsun…

O’nun görev yaptığı yerlere gitmediler!

Neden?

“Vali Bey, kardeşini garajdan Devlet’e ait makam aracıyla aldırdı!” demesinler diye…

***

Görev yaptığı şehirler…

Temsil ve ağırlama giderlerinin “en az olduğu” yerler olarak…

Devlet kayıtlarına geçti…

***

Konuşma ücreti “indirimli” olsun diye…

Özel telefonlarını…

Hep mesai sonrasına bırakırdı…

Tatile asla Devlet’in verdiği makam aracıyla gitmedi…

***

Lice’de, Ömerli’de ve Demirci’de gencecik bir kaymakam vekiliydi…

Reşadiye, Silopi, Finike ve Söğüt; O’nu kaymakam olarak hiç unutmadı…

Sivas’ta Vali yardımcısıydı…

Sonra, sırasıyla…

Bilecik, Niğde, Erzincan ve Manisa Valiliği geldi…

Bu şehirlerin tamamında…

Evinden makama yürüyerek gitti…

Mesela…

Ankara’da valiler toplantısı mı var?

Otobüsle yolculuk yapar; bilet parasını da cebinden öderdi…

***

Meclis Dergisi, 14 yıl önce O’nu…

“Türkiye’de Yılın Valisi” seçti…

O sırada, bizim Manisa’da görev yapıyordu…

Gerekçeleri bir bilseniz…

Şaşarsınız!

Önce koruma polislerinin sayısını azalttı…

Arkasından…

Yakıttan tasarruf etmek için…

Makam aracı yerine Valiliğe ait sivil arabayı tercih etti…

Kullanılan kağıttan, içilen çay’a kadar her şeyin hesabını yaptı…

Gündüz saatlerinde hiç lamba yaktırmadı Valilik binasında…

En sıcak yaz günlerinde bile, klimaları çalıştırmadı…

“Pencereleri açın, daha sağlıklı…” tavsiyesinde bulundu…

***

O’nu tanıyan herkes aynı fikirdeydi…

Davranışlarıyla…

Makama ve halka bağlılığı ile…

Merhum Vali Recep Yazıcıoğlu’nu hatırlatıyordu…

***

Manisa’nın “1 Numaralı” koltuğuna oturduktan kısa bir süre sonra…

Kalbi tekledi…

Ameliyat oldu; iki ay makamdan uzak kaldı…

Görevine döndü; yıllık izin kullanmayı reddetti…

Bunu yaparken de şöyle dedi:

“İki aydır görevden uzaktayım… Bunun üzerine bir de yıllık izin kullanırsam Devletim’e karşı büyük saygısızlık etmiş olurum!”

***

Şehzadeler kentinde iki yıldan fazla görev yaptı…

Bir gün bile makamın kapısını kapatmadı…

Manisalılar’ın yanına gelmesi için randevu almasına gerek yoktu!

***

Tasarruf konusunda verdiği bir “örnek” yöneticilik tarihine geçti…

Tüm yazışmalarda…

Yarım kağıt (A3’ün yarısı) kullanılması talimatını verdi…

“Bunu neden yapıyoruz sayın Valim?” diye soranlara…

Şu cevabı veriyordu:

“Dikmediğimiz ağaçları kurtarıyoruz!”

***

Erzincan’da görev yaparken…

Günlerden bir gün İstanbul’a gitmesi gerekmiş…

Ne yapmış?

Otobüs bileti almış…

Gerisini şöyle anlatıyor:

 

“15-16 saatlik yol tek başına çekilir mi? Otobüs’te Erzincanlılar’la yol arkadaşlığı yaptım… Minibüs, otobüs ve trende olmak, insanların içinde yolculuk etmek hoşuma gidiyor… Durakta beklemeyi, yağmurda ıslanmayı, kuyruğa girmeyi seviyorum… Emekli olunca zaten hepsini yapacağım… Bunları yaparken, hayatın içinde olduğumu düşünüyorum… İnsanlarımızın yaşadığını ben de yaşıyorum… Fena mı?”

***

Devlet  Baba’nın, O “Baba” Valisi…

Refik Arslan Öztürk’ten başkası değildi…

İçişleri eski Müsteşarlarından Fahri Öztürk’ün kardeşi…

Gazeteci-Yazar Saygı Öztürk’ün ağabeyi idi…

Manisa’dan sonra (Mayıs 2008)…

Genç yaşta Merkez’e alınmış, bir süre sonra da emekli olmuştu…

Önceki gün…

Amansız hastalık yüzünden…

Bu dünyaya veda etti…

Hizmet verdiği her yerde…

“Devlet Baba”yı…

Eşsiz bir görev anlayışı ile temsil etti…

Gelecek kuşaklara “örnek” oldu…

Bunu yaparken de…

“Devlet Baba”nın ne anlama geldiğini unutanlara gösterdi…

Nokta…

Sonsöz: “Kişilikli olmak; kimse görmediği zaman da doğru olanı yapmaktır… / J. C. Watts – ABD Temsilciler Meclisi Üyesi…”