İzmir’de ciddi meseleleri enine boyuna konuşmak nedense sıkıntı yaratıyor. “Başka işin mi yok, birader!” tavrı hemen devreye giriyor. Ciddiyetin sıkıntı yarattığı bir şehir… Belki de asık surat ile ciddiyet birbirine karıştırıldığındandır…
Kötü talih… İzmir’in Cumhuriyet dönemi gelişim öyküsünde, burjuvazisinin yetersizliği önemli faktör olagelmiştir.
Şehrin ileri gelenleri hâlâ eşraf kafasında, kanaat önderleri kasaba çapında, siyaset kısır… Sen, ben, bizim oğlan muhabbetleri revaçta. Günü kurtarmak herkese yetiyor.
Hazin ama gerçek, bu hal ve gidiş içinde, CHP’lilerle ciddi meseleleri konuşmak, deveye hendek atlatmaktan da zor oluyor. Gruplar arası itişmeye harcanan emekten daha yüce bir değer yok.
Dünya değişiyor. Radikal bir değişim başladı. Bunu yıllardır konuşuyoruz. Ne ki bu şehirde CHP’de siyaset yapanlarla bir arpa boyu yol almak mümkün olmadı. Gruplar arası çıkar çekişmelerini aşmak mümkün değil.
CHP Genel Başkanı, “alçak gönüllü yeni bir uygarlık” inşa etmenin zaruretinden söz etti; ama CHP’de yaprak kıpırdamadı.
Burjuvazi nihayet, “Oyunun kuralları değil, oyun değişti” diyerek, gerçeği gözler önüne serdi. Ama CHP’liler oralı değil. Üç milletvekili partiden istifa etmiş de…
Yeni Dünya düzeni kuruluş sürecinde Millet İttifakı’nın Batı ile ilişkilerinin ahvali üzerine konuşmaya niyetleniyorsun; İzmir’de CHP kapı duvar…
İstanbul’da CHP İl Başkanlığı, sosyal demokrat siyasette yeni bir dönemin kapısını aralıyor, İzmir’de tık yok.
Görünen o ki burjuvaziyle uzlaşmanın önü açılıyor. Zaten dijital devrimin öncülüğünü de burjuvazi yapacak gibi… En hazır, onlar…
Kaldı ki burjuvazi ile sosyal demokratların uzlaşması olağan… Gelin de bunu bizim aslan sosyal demokratlara anlatın… Yokmuş gibi yapıyorlar. Belki de uzlaşmayla teslimiyeti karıştırdıklarındandır…
Tarım, çağın sorunu… Bu konuda önemli bir çıkış yapan Tunç Soyer’in söyledikleri kimi çevrelerce neredeyse yok sayılıyor.
İlle de övgü gerekmiyor; eleştirin, katkı yapın. Ama yıkmayın.
Kemalistler ile CHP yönetimi arasında git gide derinleşen çatışmaya hiç girmiyorum. Başlı başına bir yazı konusu…
Dünya çok sancılı bir değişimin şafağında… Pandemi, iyi günlerimiz…
Dijital devrim, tekno demokrasi falan derken halklar ıskartaya çıkıyor.
Emek artık en yüce değer değil.
Sistem istihdam yaratmıyor. Yapay zekanın böyle bir niyeti yok!
Yeni sistemde insanın yeri ve durumu oldukça muğlak.
Yoksulluk, kentin bütününde yeni kentliyi ifade ediyor.
Mülkiyet yeniden tanımlanacak.
Devletler ve sınırlar tartışılıyor.
İklim krizi bir vakıa.
Uygarlık krizi insanlığı önüne kattı…
Hal böyle iken, CHP’lilerin bütün derdi, iç çekişmeler ve magazin düzeyinde siyaset olmamalı. Ciddi meseleleri de konuşmak lazım…
Bir çağ kapanıyor, bir çağ açılıyor. Ve 10 bin yıllık uygarlık hikayesi sonlanıyor.