Stop stop stop!
Olmuyor arkadaşlar olmuyor! İzleyici artık bu nevi işlerden hoşlanmıyor…
Ne o öyle duygusuz repliklerle sahne almak falan? Geçti bunlar geçti!
Yenileyin kendinizi, aşın bunları, yemiyor bunları seyirci…
Biraz daha aşk biraz daha ihtiras, biraz daha tutku istiyorum sizden… ihanet, intikam, kin, nefret, entrika alavere-dalavere, seri cinayetler istiyorum… Heyecanı arttırın biraz. Vücut dilinizi kullanın, biraz daha kıvrak olun canım…
Tunç, Abdül, Utku, Ali, Veli kırkdokuz elli; Küçük Serdar, Büyük Serdar, Erhan, Ekrem; Cemil, Halil ve Mustafa haydi gelin şöyle, toplanın yamacıma. Yaşayın biraz lütfen yaşayın bu sahneleri daha inandırıcı olun! Anladınız değil mi? Tutku ve ihtiras istiyorum sizden…
Tunç! Nerede senin intikam duygun? Nerede kaldı tutkuların? Sakın Aziz’in sana yaptığını unutma. İş bitti sanma! Bu sahnenin rövanşı da var. Su uyur Aziz uyumaz… Düşünsene son dakikaya kadar üzüm yedirip pekmez çıkarttı senden. Devamlı canlı ol. Pandumuna getirdin mi, yapıştır gitsin. Seyirci bundan çok hoşlanır, hadi göreyim seni…
Abdül, zıpkın gibi sahneler istiyorum senden. Zira sen sürgün geldin. Sürgünlüğün o içler acısı halini oynamalısın. Başrol istedin, vermediler. Sana Konak’ı reva gördüler, bunu hiçbir zaman unutma. Bu anjiyo işi zayıf geldi. Baypas falan diyelim, böbrek nakli, beyin transferi falan diyelim olmadı. Ekleyelim senaryoya… Yaz kızım… “Ve Abdül yılların içinde biriktirdiği sonsuz acılarla Sema’ya yaklaştı. Onu omuzlarından tutup sarsarken şöyle dedi; “Nayır, n’olamaz, Konak’a bunu nasıl yaptın Sema? Bundan sonra çalışmayacaksın, büronun avukatı ve müvekkillerinin savunucusu olacaksın!” işte aynen böyle. Karşındakinin kim olduğunu unut bir an için, ver coşkuyu gitsin. İçine etmişsiniz de. Kaç senedir ne yaptınız siz Konak’ta de, yazıklar olsun de, saldır Sema’ya…
Utku, aman diyeyim bu sahne çok önemli, İl başkanlığı kongresinde sana ne yaptılar, hatırla. O da yetmezmiş gibi seni Narlıdere’ye gönderdiler, unutma! Öyle bir sahne istiyorum ki senden aşk, ihtiras, tutku, nefret hepsi olmalı. Boru mu? Oyuncak mısın sen? Hakkını ver sahnenin. Hasan pasife çekildi diye yumuşama sakın. Yüklen. “Nedir lan bu Çiğli’nin hali” diye atıl meydana…
Halil neredesin, hah buradasın… Bak şimdi sen gençsin, yenisin, bütün halk sana hasta. Ama sen n’apıyorsun? Ağırdan satıyorsun kendini. Rahmeti Ayhan Işık misali… Genç ama onurlu bir duruş istiyorum senden. “Neymiş efendim evinin balkonuna senin posterini asmış mış!” Yer mi bunu Anadolu çocuğu? Daha kamerayı görür görmez yapışıyorsun yakasına... Tamam mı, hadi göreyim seni?
Mehmet Ali!... Mehmet Ali!... Mali nerede kaldı çocuklar? Ne yenge mi geliyor onun yerine? Oldu mu şimdi yahu? “Damat bakan oldu diye isyan edecekti sahnede? Damattan bakan olmaz” diye nara atacaktı, oldu mu şimdi peki? Damattan bakan olmaz yengeden başkan olur öyle mi? Kestik burayı kestik!
Hasan Hasan tamam Hasanı getirin bana… Mehmet Ali’nin yerine Hasan’ın sahnelerini çekeceğiz… Mahkemeler, şikâyetler, bakanlık müfettişleri hepsi olmalı. Bir de şu elinin göbeğinde olduğu afişleri var ya onları istiyorum sizden. Çok yedim karnım tok. Yetti artık bu kazıklar demeli Hasan veryansın etmeli partisine. Bu çok daha güzel oldu. Gerçek hayattan bir kesit; Aşk, ihtiras, ihanet ve entrika tekmili birden burada…
Levent, Levent nerede kızım, o bu sahne de olmalı… Leventçiğim unutma filmin esas oğlanı sensin. Hakkı partililer tarafından gasp edilmiş, babasının mirası kendisine teslim edilmemiş delişmen, bıçkın bir çocuğu oynuyorsun… Sakın aklından çıkarma bu koltuk senin babanın koltuğu. Rahmetlinin hakkını kimseye yedirmiyorsun. Hani Kemal Sunal üstadımızın kabadayı rolü var ya işte aynen onun gibi giriyorsun olaya:“Kalkın ulan babamın koltuğundan…” diyerek yapışıyorsun muhtarın yakasına… Tamam mı, final senin hadi göreyim seni…
Koro, tamamsınız değil mi çocuklar! Aralarda hep bir ağızdan saldırıyorsunuz önceki CHP dönemine:
Yuuu! Yazıklar olsun! Böyle iş mi yapılır! Mahvettiniz İzmir’i! İzmir kalp hastası oldu anjiyo yapacağız! İzmir kangren oldu, gırnata çalacağız! Trafik felç, ulaşım berbat! Körfez Kokuyor! Otopark İstiyoruz! Hürriyet İstiyoruz! Rakı, Balık, Pişmaniye!... Gevrek, Boyoz, Subye! Enginar, Kokoreç, Midye!.. Yeşil alan yok!... O yok, bu yok” Diyerek rastgele bağırıp çığırıyorsunuz… Aman gözünüzü seveyim atlamayın bunları. Siz çok önemlisiniz. Saldırın eski CHP’li başkanlara, hiç çekinmeyin sallayın gitsin… Böyle oynarsanız olur ancak.!
Hazır mıyız arkadaşlar! Haydi göreyim sizi, yeniden çekiyoruz sahneleri. Bak çekerken güleni affetmem ona göre. Üç- iki- bir, motor!