GÜNCEL EGE YEREL YÖNETİMLER EKONOMİ POLİTİKA SPOR RÖPORTAJLAR YAZAR CAFE FOTO GALERİ VİDEO GALERİ
Dr. Berna BRIDGE
YAZARLAR
17 Nisan 2019 Çarşamba

Bizim çocuklarımızın ruh sağlığı

Guardian gazetesinin haberine göre İngiltere’deki öğretmenler İngiliz öğrencilerin akıl sağlığının kriz noktasında olduğuna dikkat çekiyor. Acaba Türkiye’de durum daha farklı mı? Bu konuda yapılan araştırmalar var mı? İngiltere’de yapılan bu araştırma, kaygı, kendine zarar verme ve intiharın okullarda yükselmede olduğunu gösteriyor. Her 10 öğretmenden 8 i son iki yılda öğrencilerin ruh sağlığının daha da bozulmakta olduğunu söylüyor…

8600 okul lideri ve öğretmenle yapılan araştırma hem üniversite hem de lise öğrencilerinin %90ınında ruh sağlığı sorunları bulunduğunu gösteriyor. Araştırmada öğrenciler kriz anında kendilerini savunmasız ve yalnız hissettiklerini belirtmişler. Birçok öğrenci sıkıntıda olduklarında okullarında destek personelin, psikolog, rehber öğretmenlerin yetersiz kaldığını söylemiş.

En önde sınav stresi gelmekle birlikte, evdeki anne-baba gerginliği, okulda akranlar arasında zorbalık ruh sağlığını etkileyen faktörler arasında. Hatta dokuz yaşındaki çocuklar bile intihardan söz edebiliyor. Bir öğretmen öğrencileri arasında anne veya babasını kaybetmiş, yasta öğrencileri varken, diğer yanda evde ölümcül bir hastalıkla baş etmeye çalışan bir anne veya babası olan öğrencileri olduğunu ve bu öğrencilere yetemediğini belirtmiş.

Öğretmenlere en çok hangi konularda zorlandıkları sorulduğunda, rehber öğretmenlerin, psikologların ilgisiz ve yetersiz olduğu, bazı okullarda hiç olmadığı, okulların sınav fabrikalarına dönüştüğü ve bunun öğrenciler arasında ağır kaygıya neden olduğunu söylemişler. İngiliz Milli Eğitim Bakanlığı ise okul ruh sağlığına daha çok fon ayıracağını belirtmiş.

Peki ülkemiz? Her köşede, sokak arasında, birahane üstlerinde, apartman dairelerinde peydahlanan ucuz “özel okullar” a verilen izinlerle Milli Eğitim Bakanlığı ülkemiz çocuklarının eğitim sorumluluğunu daha da çok özel teşebbüse bırakırken, bizim çocuklarımızın üzerinde de aşırı bir sınav baskısı olduğunu görüyorum. Bizimkilerin evinde hasta yok mu? Ölüm ve yas yok mu? Sokaklarda plili eteği kasıklarında, bağıran çağıran kızlar, ellerinde kitap, üzerinde üniforma olmayan, ellerinde sigara erkek öğrenciler görüyorum.

Oysa eğitim ne başıboşluk ne de baskıdır. Üniforma zenginle fakiri okulda eşitleyen, dengeleyen, gösterişi engelleyen bir olgudur. Etek boyu edeptir. Görgüdür. Kitap öğrencinin olmazsa olmazıdır. Sigara sağlığa zararlıdır. Bu manzarayı önemseyenler? Bu sokaklarda gördüğüm manzara ruh sağlığı ile ilgili iyi bir görüntü vermiyor. Bizim çocuklarımızın da evinde hasta, anne-baba kaybı, sınav kaygısı, okulda veya evde zorbalık mevcut. Bizim rehber öğretmenlerimiz, psikologlar sayı olarak ne kadar yeterli? Bilgi ve ilgi olarak ne kadar yeterli?

Bizim Milli Eğitim Bakanlığımız bu konuda ne yapıyor? İl Milli Eğitim Müdürlerimiz ne yapıyor? Üniversitelerimizin Eğitim Fakültelerinde öğretim görevlileri hangi araştırmaları yapıyor? Talim Terbiye Kurulu ne yapıyor? Öğrencilerimizin ruh sağlığını hangi kurum önemsiyor? Bizim çocuklarımız… Ülkemizin geleceği… Onların ruh sağlığı ne durumda? Onlara ne kadar el uzatıyoruz?